KIŞLAR BENİ ÜŞÜTMÜYORKalbe soktun aşk közünü, Söyledin ya son sözünü, Çadır yaptım gökyüzünü, Kışlar beni üşütmüyor. Öyle soğuk davrandın ki, Buzdan duvar oldun sanki, Benim kadar sende yan ki, Kışlar beni üşütmüyor. Her kelimen sanki bir ok, Merhametin, insafın yok, Derdim vardır, herkesten çok, Kışlar beni üşütmüyor. Vicdanına danışmadın, Kendin ile barışmadın, Benim ile konuşmadın, Kışlar beni üşütmüyor. Ne öldürdün, ne ondurdun, Kıştan önce sen dondurdun, Kalbime bir dokundurdun, Kışlar beni üşütmüyor. Çektiklerim cana yetti, Aklım bir an geldi, gitti, Tavrın yerle yeksan etti, Kışlar beni üşütmüyor. Tamamladım sözlerimi, Yumdum artık gözlerimi, Arar oldum güzlerimi, Kışlar beni üşütmüyor. Taşlar beni üşütmüyor. Sabri Koca |