HAYAT YORDUN BENİ
Kırıldı kanadım büküldü belim
Titrer oldu tutmuyor elim Bilinmez durumda olunca halim Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni Düz ovası var dik yokuşu var Kıvrılır keçi yolu engerek gibi sokuşu var Acı zehrin damarımda kanı yakışı var Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni Yüce dağların dumanlıdır başı Bağrında duran taşların nicedir yaşı Yamacında duran ağaçlar kimi gözdür kimi kaşı Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni Azığım olmadan düşerdim yola Yön bilmeden yürürdüm sağa sola Çalı çırpı ağaç dallarıyla kol kola Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni Çınar altları yerim yurdum oldu Pınarından akan suyun dermanım oldu Yaşattığın acı tatlı olaylar tecrübem oldu Nefes alıp verdiğim hayat yordun beni *26/12/2016 |
Bestelerim okuyan nazende dillerini
Bana ikram olursa koklarım güllerini
Gönderiyorum seni gökteki yıldızlara.
İsmailoğlu Mustafa YILMAZ – İstanbul.