AYNI SEN
bir endişe görüyorum yüzünde
üşüyor kirpiklerin ellerin titriyorken o belli belirsiz bakış rüyamda.. ben senin mutlu olma ihtimallerini sevdim, en yalnız anlarında.. o uykusuz gecelerde yakınca lambanı, döne döne giden sigaranın dumanında.. ilişiverdim pencerenin pervazından sessizce iliklerine.. aldığın solukta içine yerleşirken içli içli geri verişini eşsiz aşkınla.. ben senin beni sevebilme ihtimalini sevdim bir uçurtma ipini tutar gibi sımsıkı.. kayıp giderken ellerinden göğe doğru mahzun bir çocuk hüznü misali.. ben seni o adamın koynunda hiç düşünemedim ölsem bile düşünemezdim öldüm sahi yaşamak ağrılarıyla.. önceleri geceden göz yaşlarıyla sulamazdım sabahın seherinde açan çiçekleri.. bilmezdin, evvelinde kimse tanımazdı seni sesinin tonunu, yüzünün tebessümünü.. işte şimdi ömürlük susuyorum tam da istediğin gibi sorun çıkartmadan, mutlu ol diye.. ya bir gün kaldırımlardan koşarak gelirse meyvesi izdivacının ve görürsem seni bakar mıyım yüzüne? ya da yine başını çevirip geçer misin delikanlı gururundan.. korkuyorum ya o da benzerse sana bakışlarına gözlerine saçlarına.. bir büyüsü var sevdanın yaşasam toparlayamam ki o dehşete kapılarak dîvane bir vuslat olur sevdam! güzel cümleler okuyorum avuçlarının ayasından bir an değse dudaklarım hisseder misin bu aşkı sahiden her ne kadar değişsem de yüzüm gözüm aynı sen.. |