Bilirim öğretmenlik Peygamber’in yoludur
Gidiyorum bu yolda çünkü ben öğretmenim.
Gür bir ağaç dalıyım tomurcuklar doludur
Çiçek açar bu dalda, çünkü ben öğretmenim.

‘Hiç bilenle bilmeyen, bir olur mu’yu bilir
İlim yitik hazine, Çin’de de olsa alır
Değil bilgi öğreten, bir harfe köle olur
Nakşetmişim gönüle, çünkü ben öğretmenim.

Mevlana-Yunus gibi mürşidi kâmiller de
Sevgiyle öğretmişler, o yüzden gönüllerde
Sevgi olan her yerde çocuk emin ellerde
Bizde ki emin elde, çünkü ben öğretmenim.

Çocuk bize gelince hamur gibi işlenir
İlgi merak gelişir, hedefleri düşlenir
Bilgi dolan eserler sırlanır gümüşlenir
Eserlerim okulda, çünkü ben öğretmenim.

Fedakârlık hasleti bütünleşmiş bizlerle
Dersleri işleriz biz en şefkatli sözlerle
Takibimde onlar şu bizdeki gözlerle
İsterse olsun çölde, çünkü ben öğretmenim.

Yılda bir olsa bile kutlansa da günümüz
Değerimiz ortada referanstır dünümüz
Muallimken öğretmen ama hoca ünümüz
Gözüm olmadı malda, çünkü ben öğretmenim.

Öğretmen istemez ki ne heykeli ne büstü
Halkın içinde olur, değil olağanüstü
Bazen değer bilinmez bırakılır yüzüstü
Ödetirler bedel de, çünkü ben öğretmenim.

Mum misali ışığı, verirken eriyendir
Doğru bildiği yolda sapmadan yürüyendir
Behlül öğrencileriyle tüm yurdu bürüyendir
Kokumuz esen yelde, çünkü ben öğretmenim.

24.11.2019