Savruluyorum
Savruluyorum
sevdalandım bir ahu gözlü ceylana dağdan dağa ilden ile salladı beni bir sevda kaç ölümü basar bağrına sevda rüzgarlarında savruluyorum göçtüm sılamdan evel gurbet ezeli takatım dermanın yok varıp döneli kimse beni tanımaz sormaz nereli gün güne yıldan yıla devriliyorum gençlik çağları dağlar gül çiçek açar seven gözler yol bulup kor ateş saçar gönül ferman dinlemez dağlara çatar geçmiş güne yansımaz sorguluyorum çalındı vakti zaman kıymet bilmedim kör düğüm bağlı yollar çözebilmedim dosttan tuzaklar söküp bozabilmedim Eyüp sabrım sınavdan yoğruluyorum tüter şu dağ dumanı söndüremedim bir satır yazıp o yare gönderemedim ah hain felek çarkın döndüremedim hangi büyü muskayla bağlanıyorum menzilin merteben ne uçsan varılmaz ecel hoşa gitmez ya varsan can almaz kaderin karaahmet kurtulmak olmaz can cehennem ateşte dağlanıyorum Ahmet Coşkun |
Bu şiiri hissedip yazan yüreğinize sağlık.Selamlar şairim.