Götürün beni
Benide götürün
Gün aşırı uzak diyarlara Bir başıma kalayım Saplanan hançerleri çıkarayım Yalnızlığımın mabedinde akıtayım gözyaşları Toprak da yoruldu Gözyaşlarıyla sulanmaktan artık Aldığım her nefesi mühür saysınlar Görmediler ruhumdaki güzelliği Yok saydılar Acımadılar Feryatlarımı duymazdan geldiler Sızlamadı yürekleri Bakınca bana bulanmadı bakışları Benide götürün gittiğiniz yerlere Yük olmam size Ekmek aşda istemem Sürem doldu Terhis zamanım çoktan geldi Bir çift mendil bıraktım Gözyaşlarıyla yıkanmış bir çift mendil Hatıra olarak yeter de artar Bütün sırlarım onda saklı Görebilirlerse anlarlar Götürün beni ne olur Daha fazla yalvartmayın Dağlandı yüreğim Karardı yolum Götürün benide Koymayın yaban ellerde |