Yaşamak isterken onurumuzla.
Müsvedde misali çöpe atıldık.
Kıymeti insanın, puldan değersiz.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

İnsanın önünde, artık bilişim.
Kapanmış antenler, bitmiş erişim.
Kalplerimiz torba, geri dönüşüm.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Yaşamak önemsiz, yaman çelişki.
Çıkara bağlıdır, her bir ilişki.
Değersizlik öyle, öyle bir iş ki.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Sürünün kölesi, koyun olmadık.
İnsanları tavuk gibi yolmadık.
Abdestsiz namaza durup kılmadık.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Liyakat ehliysen, gören bulunmaz.
Torpili olana sual sorulmaz.
Sular bulanmıştır, artık durulmaz.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Önce insan diyen, çürük siyaset.
İnsanı horlayan, eski vesayet.
Güldüğümüz de bir gün nihayet.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Yallah yallah deyip giden değiliz.
Herkesin tuttuğu dümen değiliz.
Cırıltılı çalan keman değiliz
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Adalet diyerek, hakkı gözettik.
Yanlışa direndik, doğru söz ettik.
Ne cefalar gördük, çileler çektik.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

Çıkarcının derdi, değil hak hukuk.
Ona göre her kuş, beleşçi guguk.
Mazluma bu âlem ne de soğuk.
Müsvedde misali çöpe atıldık.

ODABAŞI insan, sadece varlık.
Gerçek insan olmak, Dünya’da zorluk.
Hakkımızı tutup birine sorduk.
Müsvedde misali çöpe atıldık.


Şuayipodabaşı…
01.03.2019/Kepez/Çanakkale