...ZOR BE GÜLÜM...
sımsıkı yummak yüreğimi aşka
bir güvercin açken doymak yalnızlığa anlamsızlaşmak buğudayken gözüm sesimi susturmak zor be gülüm anılara yolculuk diken üstü kızgın kumlarla dağlandı sözüm rehin alınmış gibi özlenen ölüm sen oldukça içimde zor be gülüm çisil çisil yağışların geceme pembeydi bulutlar üstüme çökmeden önce nefesini çaldın dolulara tutuldu günüm şimdi her gün alev kusmak zor be gülüm eşsizdi ellerimdeki kavuşmalar artık şarkılar kulağımda ağıttalar varlığınla uzaklardaydı çözümsüzlüğüm aklımla yüreğime dolanmak zor be gülüm yalnızlık altın kafes seninleyse samanlık sessiz oldum sanki karaya vurmuş balık su üstünde peri misali korkusuz yürürdüm azgın sularda boğulmak zor be gülüm ney sesi yerleşti kör duvarlara imgeler sahip yokluğunda bakışlarıma dikensizmiş gibi hoyratça sökülen güle döndüm susuz kuyularda yaşamak zor be gülüm... ASLI DEMİREL... |
"zor be gülüm
sen oldukça içimde"
dizeler ihbarcıdır, ele verir sırları....
düşler umuttan, anılar unutuluştandır.
hatırlama ise acını ta kendisidir.
tek yanlı sevmelerin izdüşümü yansımış dizelere.
ya da öyle kurgulanmış.
kutlarım şairini
sevgiler