bitiş
Beklemiyorum ben artık seni
Ne bir ümidim kaldı,ne yollarına bakan gözlerim var Ne kuşlardan haber bekliyorum,ne de bir özlemim var Her ayın onunda gidip gelmiyorum artık çay bahçemizdeki tahta masaya Ve dudaklarım hasret kalsa da o bir yudum çaya Pek de içesim yok hani, açıkçası takatim de yok dayanmaya Beklemiyorum ben artık seni Hani diyor ya şair ’’yıkıldı yolunu bekleyen şehir, artık gelsen de bir, gelmesen de bir’’ Eylül hiçbir şeyi hatırlatmıyor mesela Hüzünle dökülen yapraklar ağlatmıyor artık beni Ve düşünmüyorum gidişine kaç eylül tanıklık etti diye Hatta kaç eylülü görebilecek şu gözlerim Ve sensizlik ne kadar cana tak etti diye Beklemiyorum ben artık seni İçtiğim kahvenin renginde yok gözlerinin kahvesi Gülüşün hayalimde değil,düşünmüyorum sevgilim diyen o güzel sesi Şarkılar boğazımda düğüm olmuyor Düşünmüyorum ömrümden eksilen her nefesi İsmin yazılmamış dizem,gözyaşım mezem değil artık Hayal etmiyorum geleceğin günleri Beklemiyorum ben artık seni... Beyazmelek |