Dert vurmaya körpe gerekŞair olan hak yazmazsa Öyle şair neme gerek Zalimlere şak yazmazsa Öyle şair bebe gerek Aşk meşk çiçek böcek edep Dedikodu yalap şalap San ki edebiyat sebep Kuru kalbe soba gerek “Köroğlu”ca bağıracak “Dadal” olup çağıracak “Nef’i” gibi ağaracak Gayrısına küspe gerek Siyanürle intiharı Gören yazar mıdır gayrı Genç ihtiyar kocakarı Zulme yelken pupa gerek Yaratan suskun ve zalim Dinde riya bölüm bölüm Dua, şairlere ölüm “Hallaç”lara ebe gerek Bu devirde hukuk dışı İşliyorsa devlet başı Kem küm yapmayacak traşı Tüm mısralar sopa gerek “Mahsuni Şerif”i bile “Ahmet Kaya” olsa bile “Ozan Arif” olup gele Tel mülküne çaba gerek Bilen çağların köyünü “Mevlana” kırsın neyini “Yunus”luk bencil ayini “Dedem Korkut” baba gerek “Kazak”layıp mısralara “Neyzen”lesin şurâlara “Necati”yle sofralara Softalara kaba gerek Kör imanlı zulmü görmez “Pir Sultan”ca yara sarmaz Akacak kan damar sormaz “Dertli” tele “Nabi” gerek Hüküm uyuz ise kaşı Yalan söze atın taşı Cahil midir imza başı Cahil ise arpa gerek Hakk var ise neme gerek Kah kartal mı kah engerek Mağrurlanma kahpe .elek Söylencene küpe gerek Bir Dünyevi şaha mata Korkak çıktı nice ata Bir şarjörde on dört kıt’a Dert vurmaya körpe gerek |
- Kem küm yapmayacak traşı
kaçınca hecede ölçü
mısralara tıpa gerek