Ayaklarına sarılmak son defa, ölmek
Ya da köprücük kemiğinden öpmek
Yeniden başlamak hayata
Sana yeniden başlamak
Sen eşittir hayat

Bir sahilde yalın ayak yürümek senle
Ya da kış soğuğunda sarılmak sana
Sıcacık olmak dış dünyayı umursamamak sonra
İlk gün ki gibi aşk yapmak senle
Karışmak birbirimize
Sen artı ben

Olsun isterdim. .

Bir dost evinde harap, kadeh ağzına kadar dolu
Ya da bi köşebaşında elimde şişe tükenmiş
Ben gibi..
Ağzımdan çıkanlar, çıkmayanlar, düşünceme sıkışanlar
Sen yoksun ne dost evi ne köşe başındaki yalnızlığım
Nafile, anlamsız artık
Ben desen ben eksi ben

Sayılar artık ne saatte ne takvimde ne günümde
Sana çarptım, hayata çarptım
Sen eşittir hayat
Sen artı ben her şey
Umrumda değildi hiçbir şey
Gittin, beni bana böldün hala birdim
Sonra kendimden çıktım