UMUTLAR
Umudumu bağlamışken yağmur yüklü bulutlara
Bir hüzün girer gönlüme kara mı kara, Derin bir ok saplar, açar kalbime yara Beni yıkar; Ümit verdiğim bulutlar dayanmaz rüzgâra. Çılgın bir sam yelidir, çepeçevre kuşatan Küçük bir teknedir açık denize demir atan Ölüme meydan okur korkusuz bir kaptan Beni benden alan: Azmin eri olmuş, koparmış hayattan..! Toplanır şimdi oymak oymak hayattan boyutlar İncecik tanelere yüklenmiş bunca umutlar Çelik zırha bürünmüş gökte bulutlar Oluk olup akar; İlmik ilmik çözülür suya düşen umutlar. Duran Doğan |