Yazmak İstesem De Yazamıyorum
Yoruldum çıkmıyor avazım sesim
Bağlanmış ellerim çözemiyorum Mutluluktan yana güzel bir resim Çizmek istesem de çizemiyorum Yaşarken içimde derdi elemi Kalbimi acıtan bin bir çilemi Kağıtlara sırdaş edip kalemi Yazmak istesem de yazamıyorum Yedim bu hayattan zaten darbeyi Dertlerle doldurdum her dem torbayı Sırtımdaki ateş denen urbayı Çözmek istesem de çözemiyorum Sıcak bir dokunuş bekledim ondan Bir umut verseydi razıydım dünden Emanet verilen bu aciz candan Bezmek istesem de bezemiyorum Güvenim kalmadı sevgiye aşka Her şey daha güzel olsaydı keşke Sevgi denen güzel sıcak bir köşke Sızmak istesem de sızamıyorum Çok şeyler geliyor söze lisana Bu hayata kızıp küsen küsene Talih gülmez neden diye insana Kızmak istesem de kızamıyorum Ayhan Kocabay 11.11.2019 |