SUSKUNLUĞUN DİLİ
Dili yok zannetme suskunluğun !
Öyle bir koyarki insana, anlayana... Hani; Yetmez ya kelimelerin, çığlıkların? Belki haykırışı ölümün? Çözülemeyişi binlerce kör düğümün.. Ve; hayata sorgun cevapsız kalan çoğu zaman ! Can bildiğin; süzülüp gitmesin hücrelerinden... Küskünlüğün... Öfken !! En derin kırgınlığın; O SÜKUNETİN İÇİNDE ! Daha neler var dile gelmeyen... Son nefes adı belkide ! T.C Nigar Güler |