***
#################
####### #### ################# ####### ##################### ####### ##################### ####### ##################### ####### ##################### ####### #### ################# ####### ##################### ####### ##################### ####### ##################### ####### #### |
135 derecelik bir açıyla baktığımda gördüğümün balkonunda mutfak penceresinden ne varsa sandım yaşadım
hala kıyameti kopmayan şehirlerde
tükettim ne varsa
yıllar yıllar sonra
apartmanın son katında rahatım..
ayaklarım toprağa basmıyor kaç gündür.
imdi gönlüm doğa deniz orman filminde
rüzgarı yeşili görmek istedi..
"dora ve kayıp altın şehrinde"
bizim özgürlüğümüz de bu olmalı..
bir gün düşünüyorum
internet başında hohlayacağım son nefesimi
sanırım tüküremediğimin dünyasına..
güzel şiirdi.
bengillerin bizgiller deryasındandı..