Can vermek ruh vermek
Körleşti insanlar duygular
Hayat yanlızlıklarla yaşanmakta Arayan gönüller bir olmuş Susan kaderler ayrılmakta Yürüyorum sanki ayaklarım çıplak Hissettiğim taş ve toprak Azrail başucumda dolanıyor Ruhum parça parça olmuş neye yarıyor Bir ışık doğdu başımın üstünde Tutmak istedim tutamadım Koşmak istedim koşamadim Çöktüm oracıkta dizlerimin üstüne Kalbim sıkışıyor nefesim daralıyor Bedenim ruhumdan ayrılıyor Burası çok soğuk üşümekteyim Ayaklarım buz gibi olmuş hissetmemekteyim Çok zormuş can vermek Dudaklarımda pamuktan gelen suyu içmek Son nefesteyim bedenim kilitlenmiş Hayat ne kısaymış zaman nede çabuk geçmiş Zavallı ruhum nasıl da zormuş can vermek ruhu teslim etmek...... Aynur ipek.. |
akıcı anlamlı,ders verici,düşündürücüydü,
kutluyorum Üstadem,Dua ve selamlarımla.