Aşk bu olsa gerek!bu akşam saat yediyi vurunca sensizlik başlar ömrümün bu son deminde arşınlasam da yaşamı eskisi gibi kalbimin yalnız köşesinde hala sen varsın sığdıramıyorum seni hiçbir yere gözlerin değdi ya gözlerime masum bir çocuk edasıyla işte o gün anladım seni nasıl sevdiğimi hîkaye sanılsa da bizim sevgimiz bir muhabbet başlıyor yokluğunla aramda bir çay kadar koyu bir ömür kadar uzun bir peygamber sabrı kadar ağır boğazımda düğümleniyorsun sevgini her yutkunduğumda artık tüm akşamlar ılıktır nefesin okşarken tenimi utancına yenik düştüğüm anlar şahittir akşamın kokusunda seni arıyorum kayan yıldızlara bile seni soruyorum yokluğunla sarmaş dolaş duygulardayım eğer aşk özlemekse, azize’m eğer özleminle azap duymaksa ya da acısıyla yanmaksa o zaman uzaklarda arama aşk dedikleri bu olsa gerek... 02 Kasım 2019 |