Umut düşer umutsuz yollara
Yolların tedirginliği
Kimliği kayıp insanın ayak izlerinde
Göllenir gözyaşlarıyla

Yolun başı gibidir yolun sonu
Başladığı yerde yeniden
Başlar gibi biter
Yere eğiktir hep vatansız başlar
Oldukları yerde yürürler sadece

Yollar bitmez derler ya
Yollar biter
Küçük kız büyük baba
Sütü kesik anne
Yollar başlamadan biter hem de
Bayat bir ekmekten
Bir lokma kalmadığı gibi biter

Düzenbazlıkla getirildiğin yerde
Bir metre gidemezsin
Kara’nın yolu kapkaradır
Zannetme denizlerin yolu masmavi
Tam da denizin tam da tam orada bitmiştir yol
Kaç simsarın elinde kaç göçmen derisinden
Ölüm tamtamları vardır
Kaç yüreği delinmiş kelek imal edilmiştir
Ölümüne bile bile
Deniz yolu atmıştır karşıya
Yol yoldan çıkmıştır

Yürütülmüş umutları
Yüzdürmek gerek mavi sularında Ege’nin
Umutsuzluk endişenin kesesinde demlenir
Karşı kıyılarda umudun ayak izleri kalmış mıdır
Bilinmez soruların suskun dillerindedir vatan
Susa susa susarsın ortasında denizin
Simsarların naylon merhametleri nasırlıdır
İçi boş değildir şerefsizliğin
Bütün biletler mülteci
her oturulan yer
Sigortalı
Denizin dibi garanti

Kumsallarda fakir tatilcileri Anadolu’nun
Peynir ekmek domates eski bir çeşmenin suyu
Bir reklam şemsiyesi serinleten ferahlık
Kaka/kola
Yan tarafta yüzmekten yorulmuş bir ceset
Kremsiz kolları bacakları uyumlu tatile
Esmerlikten mora dönmüştür ölüm
Hep aynı yakmaktadır
Sabırlıdır Güneş

İnsafsız simsar firar ettiği yolda
Tecavüz ederek öldürdüğü insanları
Sayar para makinesinde
Keleklere keleklik yapıp
Yüzleri yüklemiş yüzsüzler
Haklarını helal ederler
Mülteci cenazelerinde
Dua ederler bankamatiklerde

Umudun yolu denizde bitebilirmiştir cetrefilli
İlk defa bu kadar uzun güneşlenmiştir mülteci
İlk defa bu kadar güzel esmer-leş-leş-miştir tatilci.
Gölgeliği dondurma Amerikan basmasıdır
Soğuk suyu termostadır
Bakmıştır karşı kıyılara sonra da
Güzel be bizim memleket demiş(mi)dir

Cesette şöyle bir bakmıştır
Baktığı yeri kimse görmemiştir
Zaten cesette görülmüyordur
Oda bakmıştır karşı kıyılara sonra da
Güzeldir be bizim memlekette demiş(mi)dir

Görülen hiçbir şey yoktur
Görülmeyen hiçbir şey çoktur
Yaşıyorum diyenin gözleri yüreği (ç)oktur
Ölenin ağrısı sızısı kimsesizliği (ç)oktur
Umut dedikleri çıkılan yolun sonunda her şey
İsimsiz mezar taşları
Vakitsiz ölünen mevsim gibidir

Kıyısında denizin bir ölü
Yan tarafında tatil yapan
Sarmaş dolaş iki ölü

Güneş üçüne de aynı bakıyor
Deniz üçünü de yakıyor

Şuayipodabaşı…
2.10.2019/Kepez/Çanakkale