Ey fani!
Her geçen gün
Bir adım daha yaklaşıyorsun ölüme
Ne zaman nerede nasıl ne şekilde..?
Bilen varsa kaldırsın parmağını!

Bir komşunun bir ahbabının ziyaretine
Giderken bile ‘eli boş’ gidilmediğine göre..
O meçhul aleme giderken sen ne götüreceksin?
Söyle!

Ben kendimden başlayayım önce
Ya bir yoğurt ya bir kutu yumurta!
Her evin ihtiyacıdır fakir ya da zengin
De olsa!

Ama artık öyle mi ya!
Uçan tavuk koşan tavuk gezen tavuk
Oturan tavuk!
Bilemezsin hangisi geçer makbule..
Yoğurt desen çoktandır yitirdi itibarını..

Peki ya kendi adımız itibarımız…
İşte o övünmeye gelmez!

ADININ BÜYÜKLÜĞÜ SENİ YÜCELTMEZ.
İNSANLIK ADINA VERDİĞİN EMEKLER
ÇEKTİĞİN ACILAR VE GÜZEL AHLAKINDIR
SENİ ASIL YÜCELTEN.

Çok kişi kıs kıs güler benim bu sözlerime belki
Ve der ki:
Götüreceklerinin en başında dini inancın ve
Bu inanç doğrultusunda uyguladığın şartlar gelir.
Bunlar yeter Yaradan ın senden hoşnut olmasına!

Git işine be şaşkın derim ben de..
Bunlar yeterliyse cennete gitmene
Yazılacak benim değil senin hanene!

Bir karınca yuvasını durup izle
Sabah seherinde toprağı sesini dinle
Kulak ver yağmurun sesine
Dal git Doğanın mucizelerine

Denizin enginliklerine
Hayvanlar aleminin akıllara zarar
YARATILIŞLARINA
Bir de içinden neler geçirdiğine
Getir gözünün önüne
İNSANLIK adına yaptıklarına...