Şu düzlük yerlere diken sermişler
Dikeni ekenle diken batan bir olmaz
Zalim ve mazlum bir değil
Her şeye rağmen zaman durmaz çalışır

Ömür bir yel gibi geçip giderken
Ne Kırıkkale gözünde olur
Ne Ankara gözünde

Şu meydanlar şu sokaklar, şu caddeler
Neler gördüler
Geçip gider insanlar sadece
Tanırım sanırda
Tanımaz bastığı geçtiği yerleri
Yıllar anılara meydan okur

Kitaplar boynu bükük yetim kalır

Aslanlar gibidir denilenler çaresiz
Araba çarpması değildir bu
Doğru yalan birbirine karışır
Sararan yaprakların yeşile dönmesine
Çok varmı, yada kaç mevsim

Ne olursa olsun
Ağaçlar ayakta ölür
Saatler acımaz zamana
Gider de gider kaçarda kaçar

Kantarı doğru tartmayana sor günahını
İadeli taahhütlü verilen sözler
Neredeler şimdi
Yazık değilmi yakılıp yıkılır insanlık

Reyhanlar fesleğenler
Kokusunu veremez olmuş
Düşündükçe bir sıçrarsın
Düşündükçe uyku çöker
Çıkmaz bir yerdeyim sanırsın

Çarşamba pazarı hemen aşağıda
Yerlerini almış herkes
Ölen yiten hariç

Hayat karışıklığı gibi
Pazarın pazarcının
Sesleri bir birine karışır
Arabalarında çoçuklar çikolataya ağlar

Bostonlu bir ihtiyar takılır sağa sola
Deli Osman Camisinde Ezanlar okunur
Bir gönül çoşkusu uzaklarda değil demekki

Samsun yolundan arabalar geçer
Hepsi bir umut yüklenmiş sanki
Birbirlerini çekerler

Hüseyin Kahya Mahallesi bina yığını olmuş
Hani Nerde o bahçeler bağlar
Bir varmış bir yokmuş
Saklambaç, seksek, çelik çomak oynayan
Çocuklar
Azın azı kalmış

Kalan bahçeler umuda sulanmış
Haberin yokmu hemşehrim kış gelmiş
Denek dağı karlar altında kalmış

Cengiz AKSU
26.10.2019