Neşe Söndürenler...
Neşe Söndürenler
Yeni bir gün Selamı alır inerim mermer taşlarından tek tek Yüzüm güldü çağırırken telaşla Hafif ürkek Kibir sürdü zaman Ansızın Neşe söndürenler diye fısıldadı çocuk İşte bak orda Çok yanaşma sakın Bu sana çok uzak dedi kahkaha atıp Umursamadım. Köşe sokağın vitrininden sarkan Iki çift göz yaklaşıyordu gölgelerden Bakmamalıydım Bu şehir beni böyle büyüleyemezdi Birimiz çok masum olmalıydık Yapamam dedim Geçerken; Çok erken Rapor verir gibi hergünüme Mektup getirir uzak düşleri... Ellerim çok küçük tutamadım sen dileklerini azizim Belimde çok ince geçemedim inan Ad sokaklarından Bir at gördüm kadarımca uzun Hayasından sarkan Saçları var Saçlarından Tutamam hayır Bu eğer sizin! Gel benimle dedi çocuk kasabasında Kaldırım taşları arasından bayır göçük Minik papatyalar yolu Küçük tatlıkaşıklarına çarpan ahu sızı Dik bayır konağı altında ter alnım Nereye der Siyahlar arasına diye bağırırken karşıdan Yeşiller yanından Turuncular altında Tonlar tonlara karışınca... İnce uzun türküler nakaratından Anlayamadım Kim bu siyahlar miniciğim Kim bunlar söyleyiniz Neşe söndürenler diye fısıldadı tekrar Bu sefer kızmalıydım Hiç hoş değil Ki nahoş Bunca mesafe Bunca emek Beyazlar bürünmüşken yanaklarım Derin bir nota içimden Yağmuruna baharın Dağlara eğmişken yüzümü Güneşi sürmüşken enseme Üzümle yıkanmışken asma altlarında Yine mi sızı Yine mi is Bunlar senin gerçeğin dedi ukala ve yüksek tonla Büyüt beni artık Renklerimi vermeliyim Büyüt beni Dolaşmalıyım bende esrar ağaç dallarında Küçüklükler ekmeliyim büyüt beni Bu harabeden çıkmalıyım Büyükçe bir göç yaşat Şu ahu gözlerime Başta ben varım Dağlar üstünde arşımı duy artık Çık yeryüzümden Tutsak bir zamanda bedenimi çaldın Akmalıydım Hak olup Su olup yakmalı Yeterki büyüt Ben küçük değilim artık. Çamur bulanmıştı elime Küçüktü ellerim Gem vurur belime kaçamam Oda minik Kanardı dizlerim koşamazdım Vakit kararır Kurallar bozulur Gün olur çıkar tenim laneti Bozulamazdı Sözcükler azardı peşisıra Büyükçe gözler Gözü altında Ağladıkça neşem Ağladıkça söner Küçülür ezilir Ben büyüyemezdim... |
Çamur bulanmıştı elime
Küçüktü ellerim
Gem vurur belime kaçamam
Oda minik
Kanardı dizlerim koşamazdım
Vakit kararır
Kurallar bozulur
Gün olur çıkar tenim laneti
Bozulamazdı
Sözcükler azardı peşisıra
Büyükçe gözler
Gözü altında
Ağladıkça neşem
Ağladıkça söner
Küçülür ezilir
Ben büyüyemezdim...
Şiir güzeldi kutluyorum
Yüreğine kalemine sağlık
___________________________________________Selamlar