ada.. günü günler öğünlerim üzünçleri üç vakte kaderim kum silsilesi yanına düşer sevda sızısıyla tuzlu suya meyleder açık yaralar yüreksiz bir sal ile sallanır dalgalar korku adasına.. şairlik mi kalır deniz patlamadan öncesi erkenci balıklar yüzgeç arası bir nefes tümce sıkar solungaçı hava kabarcıkları ilhâm işareti//parolası mors alfabesi ç’ekimi mavi üstüne açık mavi sürünür şiirler ve okşar sessiz mısralarla sahili.. ufukla birleşen semâya kasvetli dualar yollarım ivedilik terkesinde bulutların eteğine renkli bir gemi güvertesi çizerim es.o.es imle itiyatım oldu cebimde unutulmuş can ağacı tohumunu izlerim büyüdü mü ? diye gözlerime bağışık yüksek dalgalar ıraklardan yoldaşım s’eslenir ve çeker gider yuvasına bulutları saçlarından belledim güne çentik attım güneşimle kaç kere tutuldum dolunaya ekim düştü yanıma duyumsadım bağbozumu furtınasını sarı çiğdemleri anemonları heyhat ! göz yaşartıcı ilhâmları ciğerime kattı hazan sarısı ve sordu ne kadar özledin kara sevdanı..? .. |
Şiirin derinliğine inince
yoğun duygular ele veriyor kendini.
Gerçekten güzel, anlamlı bir şiir.
Tebrikler
selâmlar..