İNSAN MANZARALARI [3]
Biraz acayipti sezdim halinden
Beni az samimi buldu yanaştı Kimse tutmamıştı sanki elinden Selam verdim oda aldı yanaştı Konuşması eksik kesik donuktu Rengi esmerimsi biraz sönüktü İlgilendim nede olsa konuktu Buyur ettim hemen geldi yanaştı Garipti bakmazdı kimse yüzüne Düşmüştü belliydi çokta hüzüne Hafiften biraz nem çöktü gözüne Çay söyledim hemen güldü yanaştı Meczup olduğunu anladım gördüm Ne yer ne içermiş onuda sordum İlgilendim biraz kafamı yordum Beni bir arkadaş bildi yanaştı Geldiğinde uğrar hoş beş ederdi Bir merhaba derdi sonra giderdi Ne diyelim onunki de kaderdi Anladım ki memnun oldu yanaştı Halinden memnundu ederdi şükür Haramdan uzaktı olsada fakir Yoktu kafasında bir kötü fikir Sevgi yüreğine doldu yanaştı Büyüğe küçüğe saygısı vardı Sakladığı nice öyküsü vardı İnsanlardan azda kaygısı vardı Sarardı kızardı soldu yanaştı Ayhan Kocabay |
Gönül pınarlarınız daim çağlasın, ilhamınız da bol olsun inşaAllah...
Selam ve hürmetlerimle...