Bahtım...
Adı yok mevsimin esen yelinde
Günümü gölgeler kara bahtım Düşlerim çaresiz yaban elinde Özlemle ağlatır şu kara bahtım. Zümrüt tepelerde yaban gülleri Biryerlere götürür gözlerim beni Hasretle doldurur geçtiğim yeri kuşatmış benliğimi kara bahtım. Görmediğim renkler çeker içine Neler değişiyor kimbilir nerede Bağları gül kokar şafaklar içinde Bırakmaz gideyim kara bahtım. Küsmüş bana şansım çoktan Evvel benim idi şimdi bakmayan Doğuyorum yine eski yaralardan Bırakmaz yakamı kara bahtım... Mustafa Yaman 10 EYLÜL 2019 |