SONBAHAR
Şair sensin sonbahar.
Hadi yaz bakalım mısralarını... Hazana erdin bak; Her yer, kuru yaprak... Ağaçlar; Çırılçıplak. Umudun var biliyorsunda, sesin ondan çıkmıyor ölümüne. Baharı beklerken, dayanacaksın kara kışa. Fırtınaya yağmura aldırmadan. Islanacaksın sırılsıklam.. Üşüyeceksin. Donacaksın. Buz keseceksin biliyorum. Ama; Umutlar senin... Rüzgârlar yine esecek ılık ılık... Toroslar yine seslenecek bana. Ben, şimdi çok üşüyorum. Gecem soğuk; Yüreğimde gam. Geçmezdi zaten biliyorum. Üzülüp ağlamasam. Sonbahar... Şair sensin ! Ne acılar şiir oldu, kitap oldu ’Aşk’ oldu. Ne yeşil ağaçlar kuru dal oldu. Bahara varmı ömrüm bilmiyorum? Görürmüyüm ki yazı? Gönlüm nasılda yemiş, zemheride ayazı ! ... Nigâr Güler. |