Sensizlik Cehennem

Bir aşk çemberi, sardı gönül hicranımı
Tarumar edilmiş duyguların nihavend’inde,
Cehennim’in ortasında çırıl çıplak bedenim
Yüreğim üşüyor sensizlikte.

Soğuk bir ölüm arifesinde, öpüşüyor yalnızlığım
Cehennem ateşi, yokluğunu ısıtmıyor

Bağrımı sararak düğüm atan hıçkırıklar,
Bir bir anıları süslüyor düşlerimde,
Düşlerim sana emanet..
Bensizliğe iyi bak

Sensizliğin cehennemin’deyim..
Saatler kırılmış, takvimler şaşmış,
Kaçıncı ay’dayız?
Hangi günde’yiz?
Nerdeyim, kimdeyim?
Bilemedim sevgili.

Bensizliğin ertesinde...
Hangi günahın ızdırabın’da sığdırdın,
Bu çıldırtan yalnızlığımı.
Ne ara karar verdin küt diye gitmeye

Sensizliğin cehennemeni yaşıyorum
Bir köpeğin kemik kemirmesi gibi,
Beynimi kemiriyor yokluğun.

Nerdesin?
Kimlesin sevgili?
Kendimi senden alamıyorum.

Saçlarımı saçlarınla bağladı kader
Zaman’nın hatırasına yeniliyorum

Güneş üstüme çömelmiş nafile,
Aydınlığın karanlığı’nda yürüyorum.

Çığ düştü yalnızlığımın hengamesine
Anladım ki, Sensizliğin Cehennem’indeyim

Turgay Parlakyıldız