bırak bitsintutsağıyım bu kentin çaresizliğinin en derininden yazıyorum sana anlarmısın yine içimdekileri bilmiyorum ama yazıyorum işte... önümde gecenin karanlığa inat beyazlıkta bir kağıt yüreğimde her günki acıya katlarcasına , büyüklükte bir sancı. aklımda her zamanki gibi SEN... yıldızlarda mı parlamıyor bu gece...? neden aydınlatmıyor Ay bu gece semayı? ve neden gece bu kadar sessiz...? bakma bana öyle... senden değil ki bu gözyaşlarım. kaldırımları neden ıslak değil ve, neden kediler geçmiyor sokaklarından bu kentin. bütün bu isyan terkedişim için mi...? bu kenti. neden...? sanıyorsunuz ki bu pervasızca haykırışım. acıyı yüreğimin en derine saplayıp neden gidiyorum sanki. bir çift siyah göz için mi bütün bu hicran yoksa ellerim arasına alamdığım siyah saçların için mi bu kadar keder. öyle işte... ağladım, özledim , vuruldum belkide ama hep sakladım yüreğmdeki nufusunu bak sana kalan boş bi hayat bana ise koskoca HİCRAN ENES CAN |
güzel dizelerinizi de yürekten kutluyorum üstadım
saygılar