Salgınsa Veba Aşkta Arama VefaBirbirini özleyen tende sönmezse yangın Kalbe giden yollarda aşk değil çıkar diken Sararır elde güller, ötmez olur bülbüller... Sultanını dört gözle bekleyen âşık hakan Koklamaz olur artık tahtta olsa sümbüller! !... Kâğıda ferman sığmaz düşer dile sessizlik Aşkın mührünü vursa leke gibi durur kan Ağıt, muson yağmuru görmeyen de hissizlik Teselliye muhtaç kalp arayıp durur derman! !... Aşkında hesabı var ne kadar desek de yar... Harabeye dönüyor yıllar geçtikçe liman Öldüresiye yakıyor acıyla aktıkça şer Umutsuzluk sonrası çöl gibi kokuyor ten! !... Nerde yeminler-sözler, gözyaşı dinmez gözler Boşu boşuna mıydı hani vurulan dizler Artık konuşur çen çen narayla çınlar her yer Ateşlere atar da bırakmaz candan izler !... Dikensiz gül kesesiz hamam olmaz, değil mi? !… Öbe söbe mutluluk nerdeysen çık dışarı Sabırla geçti gitti şu ömrümün yarısı! !... Neyse çare şimdi yap, soğan doğra getir kap Nefes alsan ağlarsın, alsan vaat dolu hap Sabrın yoksa ne kadar baksan aşkına liman Bulamazsın bir yerde sonra olursun harap Kendini kaybedersin, aşkı da… Uçar iman Sardı mı salgın veba aşk asla bilmez vefa Az bir mutluluk varsa oyalanmaya gelmez Bilmezsen kıymetini olursun boşa heba Gönüllerde gezip de oyalanmaya gelmez !... Kalbimde çaresizlik, gitti gidiyor heves Tat alamıyorum ne yapsam şu dünyadan Ne öğüt verir ne de bir yol gösterir reis! Bıktım artık rüyadan, insanda ki riyadan Kurban olduğum Rabbim, rahmet yelinle es, es Şer kuyusundan çıkar... Kurtar boş angaryadan !.... Alacaksan yalnız sen al huzuruna artık Dolaşsam da önemi yok üstüm başım yırtık Nurunu göster bana şarap nar mahzenimde Tövbe edip kırdıkça, her yer olsun aydınlık!... Saffet Kuramaz |
Şiir insanın yaşam kaynağıdır…
Şiirde güzellikler görülmekte…
Kutlarım…
..................................... Saygı ve selamlar..