Neye Özlem Duymadım KiSarar her yanımı, bahara özlem Ağaçlar yapraksız, kar beyaz yerler Asumanda kuş yok, karınca erler Hava tir titretir ölür değerler… Sarar her yanımı, kabire özlem Samanyolu ıssız, yıldızlar da sır Sırları korkutur edilmez tehir Açılır ordan yol, ebedi şehir… Sarar her yanımı, sehere özlem Karanlığım bitmez günahtır sebep Kalbim puslu elim kolum bağlar ip Tükendikçe ilim yok olur edep! Sarar her yanımı, yazara özlem Kaleminde hakkı yazar yorulmaz Ne yazmışsa konu deşip sorulmaz Tevazu sahibi tahta kurulmaz! Sarar her yanımı, kadere özlem Nefsime yenildim seçemedim yol Neyi yaşadıysam tercihimdi çöl Uçtu gitti ömrüm bana oldu el! Sarar her yanımı, yararda özlem Gidenler geleni aratır niye? Kaybettiğim neyse çektim sineye Acıyorum giden elli seneye! Ne yanıma dönsem sararda özlem Bataklık düştüğüm keder dokuyor Vicdanım tellaldır bir bir okuyor Aklımı delirten fikri soluyor! Saffet Kuramaz |