Ölümün gülüşü...
Karanlıklar adımlamıştı
sokakları daha gecenin ilk saatlerinde… Bir cigara içimi kadar uzaktı, artık sabahın alaca karanlığı… Çünkü, Karanfil kokmaya yüz tutmuştu rüzgarlar… Yıldızlar kaymadaydı pencerelerde Ay ışıksızdı gülen yüzünde… Sevda dolu yüreği kavgaya hazır, bir ten kayıyordu. Islak toprağın bağrına… Dağlar artık cigarasız ve türküsüzdü… Sadece ve sadece acılar akıyordu eteklerinden ve ben şiirlerde rastlıyordum ölümün gülüşüne… 01.10.2019 / Bayram Köse * (Devrim için ölenlerin anısına) |
mutlu günler diliyorum