Yağmur
Gözlerim yetişemiyor,
saniye saniyesine değişim, hep aynılık hissi, hüzün de var tabi biraz. Yaradılış mı desek, mucizemsi sakinlik mi. Hepsi... Aynı olmaksızın, başka bi benliğe dönüşerek var olmak. Var olmak mı, ya da olmamak? Aslında sadece yağmur, aslında bir çok şey. Aslında bir damla, aslında bin damla. Aslında damla, aslında ıslak toprak. Aslında yeşilimsi can, aslında görünmez bir buhar veya görünülür kırmızı bir elma, belki de bir göz yaşı. Hepsi o, hepsi ben, hepsi sen. Yağmur olmak. |
kaleminiz kavi olsun