YOL
Derdest etti beni hayat.
Bir ucumdan tutup silkeledi. Dengemi bozuverip Tepetaklak etti. Taş bebeklerin dünyasından alıp Kurtlar sofrasına ram etti. Çok yürüdüm. Çok bekledim. Dalımdan kırılıp sürgün verdim. Öbek öbek saçlarım döküldü, Tandırların üzerine. Yangınlardan çıkıp Tanrılarla seviştim. Küçük bir kuş gibi dağıldım fırtınaların önünde. Eğildim, büküldüm sayısız kere. Kandırdığımdan çok kandım. Arkama bakmadan koşmayı öğrendim. Her çukurdan gülerek kalktım. Bunun bir oyun olduğunu anladım. Çok şakalaştı hayat benimle. Nice depremlere merkez etti. Bazen lunaparkta mutu bir çocuk, Bazen çok sevilen bir kraliçe... Derdest etti beni hayat, Tutup belimden haince, Deniz aşırı ülkelere fırlatıverdi neşeyle... |
Anlamlı, güzel bir şiir.
Gönülden tebrikler
sevgilerimle..