HİÇİMLİKDünya yabanıl pencere kenarında fatihasız bırakılmış mezarlık saksısı kurumuş bir bitkiyi muhafaza ediyor evin sahibi çoktan terketmiş bu mahalleyi kaderine razı bir tek duvarlar var ağlayansız duvarlar dinden dönme duvarlar zaten geride sürüden ayrı düşmüş yalnız bir kaç karıncanın toz taneciklerine çarpışma sesi dışında neredeyse insan yaratılmadan önceki kulsuzluk var bir bakıma hiçbir şey yokken ilahların hepsi hala kusursuz susmuş bir şeylere hazırlanıyorlar dumanın kokusu şimdilik zihnimizden başka hiçbir yerde değil. İlker ÖZDEMİR |
Bir hiçimlik tebessüm dudaklarımızda kırılan.
Var ol hep!