bu nasıl sevda
Dolanır şehir şehir.
Hasretin rüzgarıyla. Savrulursun hep bir yana. Dalında kuruyup. Yere düşen güz yaprakları gibi. Gözlerin bulutlanır. Yağarsın içten içe. Islanırsın gönül sokağında. Baştan başa benliğinle. Dersin kendi kendine. Bu nasıl sevda. Ararsın bulamazsın. Aradığını bıraktığın yerde. Belkide artık adressiz. Ayrılığın verdiği acıyla. Mekanı ya deniz ya da kara. Kim bilir gitmiştir. Kimsenin bilmediği uzaklara. Bir yanın keşke yanımda olsa der. Diğeri karmakarışık susar durur. Bulamaz çıkış yolu nerede. Çözümsüz kalır olduğu yerde. Ya da zamanın akışına bırakır. Çünkü düşünmekten yorulur. |
Kalemin susmasın usta
_______________________________Selamlar