Dertlerimi Ellerimle EledimOturum dertlerimi ellerimle eledim Elime taşla dikenden bir şey gelmedi Bana kapısını açmayan yâre gidemedim Binlerce dil döktüm lakin suçumu öğrenemedim Günlerce hasretiyle yanarken nasılsın yârim demedi Aşk, gönülde hasretiyle böylece yanmakmış Karşıdan bakanların niyeti canı yakmakmış Anlayamadım o yâri ben nerelerde kalayım Demedi ki ey sevdiğim yanlış anladım gel yaranı sarayım Günlerce hasretiyle yanarken nasılsın canım demedi Kırdı elleriyle gönül dalımı kırdım demedi Bir tatlı lokmayı tatlılıkla bana yedirmedi Dedim ey sevdiğim bende eksik olan neydi sana yetmedi Eğdi başını önüne ne yüzüme baktı ne bir şey söyledi Günlerce hasretiyle yanarken bende yandım demedi Gülveren’im bu aşkta sana bir mutluluk getirmedi Beşerim şaşarım yanlış söylerim dedim dinlemedi Kendisini ne çok sevdiğimi bilirken tebessüm etmedi Gidene şimdi diyorum kapım açık veda dahi etmedi Günlerce hasretiyle yanarken canın yanmasın demedi Mehmet Aluç-Gülveren |