Unuttum SanmayınBeni yârden ayıranlar unuttum sanmayın Bu kanayan yaramı kendim sardım kaçmayın Sizlerde ayrılacaksınız sevdiğinizden ben gibi Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz Seherde sabahınız olmaz acılarınız hiç dinmez Derdinizi anlatacak kimse bulunmaz acı bitmez Sanmayın benim derdim deva bulmaz geçmez Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz Ömür gidiyor sona doğru göreceksiniz sonunuzu Göreceksiniz yaptıklarınızla ecelle kuruduğunuzu Mevla kulun hakkını alır bırakmaz yıkar kurduğunuzu Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz Ben gibi savrulun hasretin içinde acıyı sizde tadın Sevenleri ayırmak suçtur öğrenin kuruyun kalın Ne istediniz biz sevenlerden ayırdınız şimdi anlayın Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz Gülveren’im yüreğim sızlasa da dökülse yaşım Beddua etmezdim böyle ateşte yanmasaydım İnsan haddini bilecek bilsinler desinler yapmasaydım Eyvah ne suçum vardı benim diyerek sızlanmayın Bana yaptıklarınızı suçunu ben gibi çekeceksiniz Mutlu olmak nedir ben gibi bilmeyeceksiniz Mehmet Aluç-Gülveren |
Naif dizelerinizi ve kaleminizi gönülden kutluyorum. Sonsuz saygımla...