Ben kadere, inananlardanım. Çünkü hep kader galip geldi savaşlarımda. Uğraştım Kıyasıya savaştım. Değiştiremedim neticesini alamadım sonucunu. Kazanamadım. Hep kader galip geldi, teslim oldum, kadere sonunda. Ve! Koy verdim, kaderin ellerine kendimi Yoruldum çünkü savaşmaktan
XX
Ben kadere inandım. O çekti götürdü, beni kendi istediği yerlere Bana, sadece yapmak kaldı. Karşı gelemedim. Kadere sözümü, dinletemedim. Vurdu beni çarptı durdu, yerden yere Yoruldum uğraşmaktan. Koy verdim kendimi, kaderin ellerine sonunda
XX
Hayat değil, daha çok kader yordu beni. Koşturdu arkasından Gel artık tamam, pes ettim demedi Tuttu bir tutam kalmış ak saçlarımdan silkeledi oradan oraya Baktım gücüm yok, kurtuluşum yok elinden Pes ettim. Koy verdim kendimi kaderin ellerine sonunda. XX
Ya şimdi ben Öyle bir oyuna gelmişim’ ki Ben Kendimi zavallı bir, eşek gibi hisseder oldum. Sırtımda dünyanın gam yükü, gidiyorum kaderin arkasından Yalpa, yapa, yapa Kimse yoruldun demiyor hala. Ah kader, ah, böyle mi yapacaktın bana ömrümün son baharında.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kader şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kader şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.