Bilirim, bazı aşklar imkansızdır, bazısı masalsı,
Kafada bin bir sinek; Ama, yinede aşktır onlar,
İçte volkanla, kılıcını kalbe saplayanı yaşarsın,
Her nasılsa, kendini canlı hissettirir, kanayanlar!..


Bir yer sızlar içinde, gönlündeki bir parmak pas,
Alır yürür ruhunu, götürür zindanlı aşk kalesine,
Işıklı, ışıksız, günler geçirtir, şu aşkın bin bir hali,
Ne kuşlar öter, ne yağmur çiseler, aşk kafesine!..

Yüreğinde yeni maceranın sevincini yaşasan da,
Yüreğin aşıksa, su ayrı, hava ayrı, ayrıdır toprak,
Ilık sonbahar, soğuk ürpertiler, kırar sevincini,
Mavi bulutta uçamazsın, içte savrulur yaprak!..


Tozlu yolarından geçtiğimiz, kapıdaki aşk var ya,
En güzel rüyalarını, coşkulu, geniş ümitleri çalar,
Bir hoş gün, bir sükunet, baharlarını beklerken,
Ufuklar gün be gün kararır, sonsuz geceye dalar!..


Her gününde kıyamet var, ah bu sonsuz yolculuk,
Dilsiz duran şu gönüller, bir tek sözle nasıl dirilir,
Aşk gezer üstünde, tepinir saf - temiz yüreklerin,
Ciğerlere bir sancı, tüm düşüncene kaygı serpilir!..


Kara günsüz mutluysam, işte ben buna aşk derim,
Yazın, kış, gözün ağlamaklı, yakıştırdığı bu galiba,
Baş başa uyurken, eller takılsın saçlarına istersin,
Bu hayali niçin görmez, aşk gerçekten kör galiba!..


Veysel Kimene
Sevda Şairi
(Kemal Yenice)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.