Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!..Gözlerindeki o ışık hüzmeleriyle tutuldum, İçime sıkı sıkı sarılıyken, neden unutuldum, Güneşinde kavruldum, denizinde yutuldum, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Aşk taşınamaz yük oldu, kalmasın sırtımızda, Her yerde, gizlide, köşede, tüm yaşamımızda, Mesafeler miras kaldı, bir şey yok ardımızda, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Görmelisiniz yüreğimi, aşkı didik didik etmiş, Yetim - öksüz duruşumla, ona hep sabretmiş, Yaşamaya kımıldanmadan, nasıl kaybetmiş, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Gitti mi dikine gider, gördüklerim hep inadı, Bildiğim tek hüneri, yolduğu aşkın kanadı, Gün be gün yüreğime, türlü şeyleri yamadı, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Döne döne kaybolup gidiyorum hasretliğinde, Akar sular gibi özlem dolu, hüznümün içinde, Yalnızlığım ben de ne arar! Yoktu bu seçimde, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Dürüldü umutlarım, gitti türlü gam seferine, Gönlü cana susamış, benzetti, savaş neferine, Mahşer gibi her yanım, oturmadı yerli yerine, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Kederlerimi içerim ben, hüznümün çeşmesinde, Hislerim içerimde yücelip, bağrımı deşmesinde, Kurdu kemirir bağrı, gönül yaprağı biçmesinde, Hüznüm, sonbaharın sarı yaprağı biçiminde!.. Veysel Kimene Sevda Şairi (Kemal Yenice) © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. |