Düş üşür!
DÜŞ ÜŞÜR!
Gecenin koynunda bir ben bir hasret Gece üşür ben üşürüm düş üşür Ağlasam hüznümü duyar mı gurbet Gözler üşür kirpik üşür yaş üşür Ey belalım elim sana yetmiyor Uyku haram baş yastığa yatmıyor Sabır dayanamaz taş olsa çatlar Derdim dert üstüne bin daha katlar Yüreğim volkan bil sonunda patlar Dağlar üşür sular üşür taş üşür Ey belalım ateşine yanmışım Gözüm yolda sen gelmişsin sanmışım Çileyi bir güle birde bana sor Ayrılık içimde yanan yaman kor Sensizlik ölümden bin kat daha zor Gönül üşür beden üşür döş üşür Ey belalım haber salsan olmaz mı Seher yeli beni çölde bulmaz mı Vuslatı bekleme;ömür bitirir Düşümden çıkta gel aklım yitirir Mevsimler ard arda hicran getirir Yazlar üşür bahar üşür kış üşür Ey belalım bahar bitti güz vakti Saymadım sensizken kaç yıldız aktı. Kimse bilmez ne haldeyim nerdeyim Kurt ulumaz kervan geçmez yerdeyim Dil yaralı gönül kırık dardayım Çiçek üşür dallar üşür kuş üşür Ey belalım mezarımı arama Göz yaşından merhem eyle yarama H. Işık. 18/9/2019 |