Aslında farklı bir alemin arka sokakları falan değil bu hikaye , farklı dünyalar ters bize, hemen hemen her şeyimiz örtüşüyor, uyumlu , işte gönül derler ya , herkes bizi uygun buldu derken işte gönül kapısı, giderken kapıyı kapatta demedi, ığdırık bırak, tam kapatma.. işte 2 yıldır o kapıyı aralama peşindeyim. Yazdım işte böyle şiir

Seni göklere çıkarmadım..
Seni yere de gömmedim..
Ortalarda tuttum, ne aşırı ne az
Sevdiğimi bilsende artık
Bıktım demek ne kadar da az..

Gözlerine vurulduğum anı bir bilsen isterim,
Dediğim güne pişman olduğumu bir bilsen..
Hapsolduğum o anı bir daha yaşamak istesem,
Acil çıkış kapısını bulmak isterdim.
Gözlerimi kanla boyadığını yetmezmiş gibi
Keşke o ana kapılmasaydım..
Olsun, yine de o gözlerini özledim..
Hapsolduğum o ana kara güne geceye falana filana..

Seni gördüğüm o anı şiirime hecelesem,
Şiirimde sana yer versem,
Gözlerini ve yüzünü şiirimde yer versem
İzin verir misin ?
Seni özlediğimi şiirimde anlatsam,
İzin verir misin ?
Sesimi duyabilmen için neler yaptığımı görmeni ne kadar çok istedim ?
Bir bilsen ..



Sen farklı alemlerde açmak isteyen kırmızı gül,
Gül yüzünü bana açsan ne vardı ?
Gülüşlerini sakla, tebessümüne kimse şahit olmasın..
Seni diğer arkadaşların, arkanda sessizce takip eden ben..
Özledim, yorgun bakışlarımı bir daha yaşatsam..
Heyecanlanırdı gözlerim gözlerinde..
Unutturdum yine kendimi, biliyorum..
Bu şehir seni düşündüğüm zaman
Kaçmak istediğim zindan yeri olmuş,
Şarkılar türküler şiirler adını zikretse ne yaparım ?
Şehirden uzaklaştığım o an ve gelişim anı, geldiğim ilk anda kaçmak istediğim yer..

Platonik oldum, özür dilerim, biliyorum sende de vardır diye düşündüm.. gelsen artık..
açsam kollarımı..
sarsam sana..
Ömür boyu mutluluklar olsa..
elveda