ACISI BANA KALDI

Başka hayatlar için hayatımı harcadım
Hep üzülen ben oldum acısı bana kaldı
Dostlar mutlu olsun da ben olmazsam da olur
Onlar mutlu olurken acısı bana kaldı

Felekten çalamadım güzel şansı kaderi
Kime bir dokunursam herkesin var çok derdi
Acı ile sızlayan solumdaki bir yerdi
Feleğin defterinde acısı bana kaldı

Göz yaşlarım akıyor kalp denilen saraya
Mutluluk gemisine bindim vurdu karaya
Kimse çare olmadı bendeki bu yaraya
Yaşantımda bir derya acısı bana kaldı

Çocuk gibi ağlarım hıçkırıklar içinde
Anlatın bana bunu mutluluk ne nesinde
Ben severim demişken o olsun sevmesinde
Sevgiden yana olan acısı bana kaldı

Hayatımı harcadım onun bunun yoluna
Kapıldım insanların döviz gibi kuruna
Baktım güzelliklerle mevlanın her kuluna
İniş çıkış hayatın acısı bana kaldı

Galip geldim çok şeyde kadere mağlup oldum
Mazlumum yüreğimde savaştıkca yoruldum
Sevmek benim hakkımsa bir güzele vuruldum
Kaderim yazgısının acısı bana kaldı

Mutluluktan almadım bir nebzede payımı
Paylaşacak nice var dostlar ile anımı
Feda ettim canımı anlatmadım sırrımı
Gizledim hep içimde acısı bana kaldı

İnsanoğlu dünyada dünya ise bir handa
Sametim yaşarım vah acı tatlı bir anda
Ne ağırlık çekerim sol yanımda bu canda
Herbir neşe hüzünün acısı bana kaldı

Samet yıldırım ( sultani )
03.07.2019