gecenin kör ucudönümü meçhul gecelere sen ekiyorum bire bin veriyorsun aldanıyorum bereketine düşünce alaşafaklar gelmiyorsun pembe çingenem biliyorum benim sensizliğim akçeden yana beceriksizliğim bilmiyorsun inanıyorsun ışıklı masalarda devrim yapanlara ne kızıla çalıyor rengin ne de kırmızıya kendi renginde eriyorsun dem kokulu odalarda yazılmaz tarih gelinlikler giymez beşli fişengi arpacıklar çıkmış uykusuz gözlerinden ters kundaklara mermi sürüyorsun pembe donlum sarı çingenem pezevenk olur geceyi geçince zaman bütün şehrin kavakları biner mi eski zaman sevdaları vesaitlere yanlış duraklarda bekliyorsun kasım |
çok güzel bir mensur şiir okudum.
tebrikler ve saygılarımla...