Aşkın en saf halinden kağıda dökülmüş bu şiir bir kadın adına sonu olmayan bir aşk uğruna yazılmıştır.

Bir kadın tanıdım derdi dünya kadar büyük
Aşka olan inancı yerlerde kendince sönük
Kalbinde binlerce yara sessiz ve bölük
Kimsesiz kalbi kendi içinde biçare dönük

Bir kadın tanıdım kendi kadar içide güzel
Ömrüm vefa etse bir daha görmeye değer
İçinde yok tek bir kötülükten, tek bir eser
Yanlış kalbe düşen tek bir temenniye değer

Bir kadın tanıdım yüzünde derin gamzeleri
Gülünce dünya durur ben ise sevgisinin esiri
Mutluluk saçar ortama sevgi onun mahareti
Görünce sevmemek kimin elinde ki?

Bir kadın tanıdım hayatı tek hedef için kilitli
Bir küçük kalp onun bu hayatta tek tesellisi
Anne olacak yaşta degil ama tam bir anne modeli
Tanıyınca anladım anne şefkatini

Bir kadın tanıdım gözleri açık kahverengi
Bakınca mutlu olmamak kimin elinde ki?
Kalbi neşe dolu sanki bir çocuk gibi
Hayatı onunla yaşadım en derin matemini

Bir kadın tanıdım sırtında büyük dertleri
Vicdana büyük hatası kendi ettikleri
İnsanlara güveni onun tek eksik gerçeği
Hatanın neresinden dönersen senindir gerisi sevgili

Bir kadın tanıdım yanlış kalbe aşık kendi günahı çektikleri
Durmadan devam eder hatalara ,sözler gitmez kalbe geri
Yapma dedikçe anlamaz hatası tekrar ettikleri
Güzel yüzü soldu, düştü düşecek dik durmak meselesi

Bir kadın tanıdım hayatı roman sözleri şiir misali
Unutmaz geçmişe takılmış sözleri
Anlamazsın dedi beni, bilemedi gerçek beni
Seni sana en iyi ben anlatırım sevgili

Bir kadın tanıdım unutmak için geceleri gündüz yapan
Düştüğü yerden kalkmaktır onu bu yola saptıran
Dönülmez görülsede çıkmaz gördüğün bu yolun
Unutma her gece kendi gündüzüyle aydınlanır sonsuzum

Gamzeleri buruk kalbi kırık güzel
Gönül tek bir damla gözyaşına tek temenni eder
Sözler kifayetsiz kalır kalbe düşmez pareler Umut tek bir gönülde sevene güzel

Eğer bir gün yanarsa onsuzluğa düşen esir kalbin
Ben sana bir gönül dostuyum tek derdim senin iyiliğin
Bu son satırlarla sana olan son sözlerim
Mutluluk tek gönülde tek kişiliktir meleğim...