Ölümün Sesi
Gecenin karanlığı çöktü odamın her yanına senin yokluğunda
Gönül destemde ki güller kurudu seni arar oldu yıllarca Sen gittin gideli dinmiyor kalbimde ki acı yalnızlığına ağlamakla Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Bugün yine seni gördüm derin uykulara daldığımda Salınıyordu saçların rüzgarda mis saçarcasına Gönlüm bir alev gibi yanarken yangınınla Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Kelimeler yetmiyor ki bende ki seni anlatmaya Şimdi yanımda olsan öperdim,sarılırdım hasretle yalnızca Kollarım bomboş kaldı gittin gideli yokluğunda Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Geceler sessizliğiyle seni anlatır içi geçmiş ruhumun sızıntılarına Senin aşkına düştü virane gönlüm gelmedi geri yokluğunda Sen gittin gideli arar oldum içimdeki seni, kayboldum senin sokaklarında Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Hatırların avutur beni gittin gideli yokluğunda Sensiz gönlüm bir virane gibi yıkık dökük sancılarla Umudum yitirdim gittin gideli yokluğunda Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Senin aşkın rûhuma hayat verem teselli yalnızca Her gün taşıyorum kalbimdeki acıları senin umudunla Gönül ateşlere yaktın o gün içimde tüm acılarla Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? Gözüme iliklenen her gölgede aradım seni yıllarca Toprağa gömdüğüm bedenin geldi sen yokken aklıma Hiç yabancı değil bu yol benim dünyama gidiyor yalnızca Ansızın buldum kendimi yalnız biz mezar başında Bir uyanışa doğru ilerliyorum şimdi, içimdeki hatıranla Ağladım yokluğuna şimdi ölümü beklerim umutsuzca Ölüm daha ne diye beklersin yakınımda Bir sevdiğimi daha mı almaya geldin yanıma? |