CİN ÖLMÜŞBen yorgun bir yolcuyum, gölge ararım Leyla Mutluluk özgür değil; ellerin elindedir Niye böyledir diye kafa yorarım Leyla Gecelere ağlarım, duvarlar ıslak, ıslaaak Yaralarımı da ben kendim sararım Leyla Ayşe’m ben bebek iken, ağladığımı bilir Başka bilmez anama boşa sorarım Leyla Hayal kurmak güzeldir ama bir yere kadar Cin ölmüş; ben lambayı atıp kırarım Leyla kırarım Leyla |