İNSAN HER MEVSİM SON BAHAR...Karınca kararınca verilmiş, Bir ömürdü bu geçen zaman. İçinde, Eksilerimde vardı, Artılarımda. Hak etmediklerim ise çoktu... Olsun! Canınız sağ olsun... Kim ne verdi ne aldıysa, Helali hoş olsun. Yetmediyse, Gözü doysun... Benden geriye ne kalacaktı ki şu hayata? Kimine biraz tutam tebessüm. Kimine bir iki güzel sözüm. Kimine güzel anılar hatıralar. Kimine de kocaman ah’lar vah’lar... Biliyor musunuz? Vakit çok değil dardı. Hayat ise, Tadına doyulmayandı. Yazlar kışlar bahane, Aslında insana her mevsim Sonbahardı... Geçirmiş olduğum hayat, Sanki yaprak yaprak hüzündü. Yeşile çalan toprakta, Sararmaya yüz tutmuş yapraktım. Ve adım da Eylül’dü. Ne yazık ki, Bitiyor Eylül, Bitiyor ömür, Hadi uğurlayın beni. Ne olur bekletmeyin, Usulca toprağa karıştırın beni... Mutlu Akça ⠀ོ ⠀ོ |
Güzel Eserinizi Canı gönülden kutlar,
Tebrik ederim. Keyf alarak okudum.
İlhamın bol Kalemin Kavi olsun.İnşallah.
................................... Selam ve Duâ ile.