Adalet Ana ÖldüDört bir bucak buz tuttu, her yanda dondu yollar, Çaresizlik sıcak, sıcak düş kurdu Gece bitmek bilmedi dondurucu soğuktu; Bükülmüş belimizi büktükçe büktü, Kırık kalbimizi burdukça burdu, Bağrımızı üşüttükçe üşüttü, Mahpuslarda kim anladı, kim gördü? Adalet ana öldü kim aradı, kim sordu? Kulağımda biteviye hep çınlayıp duran ses Gidenlerin ardından arta kalan son nefes. Beni üşüten; ne rüzgâr, ne fırtına, ne bora, Bağrımda uğuldayan, şu içimi donduran Yüreğime baykuşları konduran Dışta esenler değil bağrımdaki kasırga. Azaplar, ıstıraplar birer ilham sancısı Çığlık çığlık duyduğum, sancısızlık acısı Habbeyi kubbe yapan, buyurdu Tuna’nın hıçkırığı, Nil’in feryadı durdu Adalet ana öldü kim aradı, kim sordu? Yele verip kaybedilen hınçlardı: Kayıp, kayıp kayıplara karışan, Düşünceler, inançlardı, aşklardı. Kaderin örsüne vururken başımızı, Sakladık içimize akan gözyaşımızı. Rüzgâr kıran fırtınayla yarışan: Kapılara, kilitleri kin vurdu, Viraneye, çevirdiler bu yurdu Adalet ana öldü kim aradı, kim sordu? Güneş bilmez ufukta eserken soğuk rüzgâr Gecenin bitmesini, soğuğun dinmesini Şafağın sökmesini, bekleyip durduk ama Yıldızlar göz kırpmadı bir kere ay doğmadı Soğuk uzun gecede gecenin soğuğuyla Yandıkça yandık, kavruldukça kavrulduk Duruşmadan duruşmaya savrulduk En az ön yargı kadar anlaşılmamak yordu Adalet ana öldü kim aradı, kim sordu? Gecelerde, gündüzler, kışlarda bahar saklı Gecelerime gündüz, karanlığıma ışık Kırlarımın baharı geldi gelecek derken Ruhlar genç bedenleri nasıl terk etti erken Meltemlerde esecek, güllerle gelecektik Sevdamıza düşmanlar, dar-ağaçları kurdu Adalet ana öldü kim aradı, kim sordu? Özcan İşler |
Ta içten yazılan güzel şiirini beğeniyle okudum…
Kutluyorum…
...................................................Saygı ve selamlar..