................... ŞİİRİN ÖYKÜSÜ.............
Anadan doğduğundan beri yaşadığı bütün ömrü çilerle geçen
Karaman Ayrancı Ambar köyü sakinlerinden
Mahmut Düzen oğlu FAZLI DÜZEN’i bu Mersiyemizle yad etmeye çalıştık.

Evet ilkokulu bitirir bitirmez babası onu istanbula meslek öğrensin
sanat öğrensin diye gurbet ele istanbula yolcu eder.
Fazlı 1968 doğumludur Köyünden akrabası olan
Bedia isimli bir kızla evlenir bediadan bir erkek birde kız çocuğu olur.
Üç yaşındayken oğlu Furkanı kanser hastalığından kara topraga verir.
bir kaç yıl sonrada kızı dünyaya gelir furkanın acısını biraz hafifletsede
Aradan çok geçmeden 38 yaşında Sevgili eşi Bediayı da
yine aynı hastalıktan kaybederek toprağa verir.
Eşini ve oğlunu amansız bir hastalığa şehit veren Fazlı kardeşimiz
5 yaşındaki kızıyla Hayat mücadelesi verir.
Fazlı dertleriyle içine kapanır ve kızı artık onun herşeyidir.
Eşini 38 yaşında kaybettikten sonra hiç evlenmez .
Beş yaşındaki kızı onsekizine girmiştir.
Lakin Fazlı nında içindeki dert dert üstüne binmiştir.
Aynı illet hastalığı yani kanser hastalığı fazlıya tebelleş olup düşmüş iken
tedavi olduğu süreç içerisinde birde Kısmi felç geçirmiştir.
sekiz on aya yakın hastanede hayat mücadesi veren fazlının babasıda köyde hasta yatmaktadır.
Baba köyde Fazlı istanbulda yaşam mücadelesi verirken.
Bugün yani 10 eylül 2019 da sabah saatlerinde
Köy derneğimiz aracılığıyla bütün köylülerine Fazlının ölüm haberi duyulur.
Akşam saatlerinde Fazlı kardeşimizi Memleketimiz Köyümüz
Ambara Karaman Ayrancı Ambar köyü Kabristanına defnedilmek üzere
51 yaşında uğurlayarak helallik verdik.

ALLAH çektiklerini öbür dünyada kefaret saysın ufacık furkanı şefaatçısı olsun inşallah.
Evet Yaşadıklarımız kaderdir yaşamadıklarımız değil.
CENABI HÂK RAHMETİYLE Muamele eylesin başımız sağolsun.
Sevgili Fazlı Düzen kardeşimiz de Şiiri Şairi çok severdi.
Birgün taksim Meydanında karşılaşmıştık bir pazar günü.
O bana buralarda ne gezdiğimi ben ona ne gezdiğimi sorduğumda
Ben ara sıra şehri gezerim demişti
Bende ona ŞİİR ETKİNLİĞİNE GELDİM.
Şiir okuyacağım etkinlikte demiştim.
Köyünden Şiir yazan bir insanla karşılaşmak onu çok mutlu etmişti.

Bu MERSİYEYİ Fazlı DÜZEN kardeşime ve hayatta kalan tek yadiğarı olan Tuğçe kızımıza
ve düzen ailesine Armağan ediyorum.

Ne söylesek kelimeler anlatmaz anlatamaz
Yazmakla dertler sıralamakla dertler bitmez.
Şu ölümlü dünyada herkesin bir İmtihanı var
Kimi malı kimi canı kimi canlarıyla.
Yüce Rabbim hiç kimseye taşıyamayacağı yükü vermez.
Sınavı geçenlerden olmak temennisi ile.
Rabbim Fazlı kardeşimizi cennetiyle ödüllendirsin İnşallah.
Mekanı Cennet olsun.Amin.

FAZLI DÜZEN

Çile dolu ömrü bitti hayatı
Durdurdu can hızı Fazlı Düzen’e
Gün görmeden soldu yitti hayatı
Tattırmadı hazı Fazlı Düzen’e

Amansız dertlerden kaçamadı hiç
Mutluluk neşeyi saçamadı hiç
Kapalı yolları açamadı hiç
Göstermedi yazı Fazlı Düzen’e

Kabüllendi derdi düşmedi gama
Demedi dünyaya bir kere dama
Yaşadığı hayat cefaydı ama
Yokuş etti düzü Fazlı Düzen’e

Sonbahar son Eylül derdi topraga
Üç yaşında oğlan verdi toprağa
Elli bir de beden girdi topraga
Rahmet oku cüz’ü Fazlı Düzen’e

Kavuştu yarine Bedia cana
Kısaldı yolları gelindi sona
Üç metre kefeni sarıldı ona
Güldürmedi yüzü Fazlı Düzen’e

Resuli yazılmış yazgısı böyle
Allah’tan gelene ne denir söyle
Tek başına kaldı Tuğçe’si öyle
Sevdirmedi kızı Fazlı Düzen’e
..............10.09.2019
Resul Civcik"Ozan Resuli"Ayrancı/Karaman
Fotoğraf;Arşivimden.
Şiirimi okuyup hislenen,beğenen,yorumlayan,
tüm gönül dostlarıma,selâm olsun.