1
Yorum
12
Beğeni
4,9
Puan
832
Okunma
sevgisiz insan
geceleri öpmek var iken dizlerindeki acıları
ve yüreğinde atan kırık kelimelerde
kendine olana saygısını kaybettiği an
üşürdü
göğüs uçlarındaki yalnızlık ve tenindeki dokunuş hazları eksilirdi
birden
üşürdü gece
gündüzleri ise düşünceleri
gözlerinde gizli idi berrak donukluk
hisleri ile oynarken yürek aşkı
sevgisine mecal oldu yorgun erkenlik
üşürdü teni
en çok kirpiğinin güzelliğinde
donardı hayat güneş ilk baharında
susardı ruh
gömülmüş yedi renk acıda
bilirdi düşü pembe bozkırlarda
bir akşam sefası gibi
nazlı titremeler de
çokça üşürdü güzelliği
5.0
88% (7)
4.0
12% (1)
Cevap Yaz